� งงงง งงง งงง งงง งงง งงง � �ฉันออกเดินทางสุดเส้นข้อฟ้า� �ออกเดินทางหารอยท้าหังฟัน� �และมีหนึ่งคนที่เดินข้ามฉัน� �ออกเดินทางมากลายแค่ไหน� �ดําบากเพียงดังประคองขึ้นไว้� �ดูว่าหัวเราหรือเราไปดูกัน� �มีเธอคนดี มีเธอคนดี� �ก็ทําให้อื่นใจ� �ในวันที่ล้ม ในวันที่ท้อ� �เธอเดินมาก่อนใคร� �เพื่อนจําคนนี้ไง� �กอดคอกันไว้อยู่เสมอ� �ไม่ว่าเวลาจะนานเพียงไหน� �ทุกสิ่งที่ทําสองสองเราไว้� �แต่คํานึงคําไม่เคย� �สลายไป� �มีเธอคนดี มีเธอคนดี� �ก็ทําให้อื่นใจ� �นะวันที่ล้ํา นะวันที่ท้อ� �เธอเดินมาก่อนใคร� �เพื่อนจําคนนี้ไง� �กอดคอกันไว้อยู่เสมอ� �มีเธอคนดี มีเธอควรดี� �ก็ทําให้อื่นใจ� �นะวันที่ล้ํา นะวันที่ท้อ� �เธอเดินมาก่อนใคร� �เพื่อนจําคนนี้ไง� �กอดคอกันไว้อยู่เสมอ� ฺ์ �มีเธอคนดี มีเธอคงดี� �กอดทําให้อื่นใจ� �ดังวันที่ร่ํา ดังวันที่ถอด� �เธอเดินมาก่อนใคร� �ความช้ําคนดีไง� �กอดคอกันไว้อื่นเสมอ� �มีเธอคนดี มีเธอคงดี� �ก็ทําให้อื่นใจ� �ดังวันที่ร่ํา ดังวันที่ถอด� �เธอเดินมาก่อนใคร� �ความช้ําคนดีไง� �กอดคอกันไว้อื่นเสมอ�
