Oké, nou, *** is er gebeurd.Hij vond zichzelf terug op een spoor midden in een weiland, staat op de rails...waar volgens het schema de trein van Amsterdam naar Horen om tien voor twaalf overheen raast.Vastbesloten en met zijn testament op zak...waarin de dienstvoerende machinist, een ruim bedeelpoort, je kent hem...probeert hij uit te vinden welke richting op Horen ligt.De trein zien komen, daar had hij niet zo'n behoefte aan...en de trein zien gaan zou zijn probleem sowieso niet zijn.Dus terwijl hij dapper de lichting van Horen gokt...zonder dat hij z'n oren omdraait, ligt daar misschien Horen...stapt er een man uit de bosjes, kruipelhout, zo je wilt...en die gaat naast hem op het spoor staan, kijkend in dezelfde richting...als waar Herman op *** moment had besloten dat Horen zou kunnen liggen.Dus nu staan er op een zomeravond in een Noord-Hollandse polder om pakken beet elf uur...twee mannen op de rails in de weilanden te kijken naar wat zij denken dat Horen ligt.En Herman kijkt op zij en die zegt dat gaat mooi niet doorslagen.Ik heb hele andere problemen dan dat ik straks in de aula ook nog achterin hoor mompelen...dat ik een geheime homoseksuele vrouwding had.Dus moeven. En die man kijkt op zij en die zegt *** gaat absoluut door...en bovendien dat Herman z'n type helemaal niet is.En die blijft staan.Dus Herman zegt wedstrijd. Die man zegt wedstrijd.Ja, Herman, wedstrijd. We gaan een wedstrijd doen.Wie is het zieligst? Wie heeft het meeste recht op de trein van 10 tot 12 uur?En ze vertellen elkaar verhalen. Herman begint van hoe het zo gekomen is...en die man vertelt waarom het wat hem betreft hier absoluut moet eindigen.En ze delen een sigaret, een woord later.Ze gaan er op een bepaald moment zelfs even bij zitten op dat spoor.En ze krijgen er langzamerhand een probleem bij, na drie kwartier, een uur.Ze krijgen er een probleem bij, want ze worden vrienden.Omdat nu voelen ze voor het eerst de warmte van het feit dat iemand naar hen luistert...en trots van het feit dat iemand wil dat zij naar hen luisteren.Dus ze worden vrienden en het probleem is, je geeft die vrienden het beste.Maar is dat dan de trein van 10 tot 12 of juist niet?En ook daar komen ze niet uit en op een gegeven moment staat die man op en zegt...zullen we niet in het café daar verderop, waar ik zojuist nog licht zat branden...een pilsje gaan drinken en verder vertellen.Want morgen komt er weer een trein van 10 tot 12.En Herman besluit, ja, dat is goed. Die voelt instinctief dat het goed is.Dus die man stapt van het spoor, Herman wil volgen.Op dat moment hoort hij een geluid wat hij nou niet zo 1, 2, 3 meteen thuis kan brengen.En terwijl hij zich langzaam omdraait, beseft hij dat *** nou juist het geluid is...van datgene wat een heleboel mensen in één keer tegelijk thuis kan brengen.Met hem voorop.Dus dat had hij wel goed te zien, welke richting opgehoord moest lagen.Afijn, ik bel je morgen.Hoi.AFSLUITENDE MUZIEK