ਬਨਦਵ ਸਾਰਦ ਚਰਣ ਰਜ ਭਕਤੀ ਗਿਆਨ ਮੁਹੀਦੇ ਹੁਸਕਲ ਯਵੀਦਿਆ ਦੂਰ ਕਰ ਸਦਾ ਬਸਾਂ ਉਰਗੇ ਹੁਜੈ ਜੈ ਮਾਈ ਸਾਰਦ ਮੈ ਹਰ ਤੇ ਰੋਧਾਂ ਸਰਣ ਮਾਤ ਮੋਹੀਲੀ ਜੀਏ ਤੋ ਹੀ ਭਜਾ ਹੁ ਨੀ ਸੀਤਾਂਇਸ ਆਲਾ ਪਰਸਂਗ ਮੇ ਆਪ ਸਬ ਲੋਗ ਉਸ ਪਾਵਨ ਅਸਥਾਂ ਸਰੀ ਸਾਰਦਾ ਸਕਤੀ ਪੀਠ ਗਰਾਮ ਬਰਾਹਾਕਲਾ ਪੋ਷ਟ ਬਰਾਹਾਕਲਾ ਜੀਲਾ ਇਲਾਹਬਾਦ ਕਾਵਰਣ ਸੁਨੀਏ ਜੀਸ �ਪਾਵਨ ਧਾਮ ਕੇ ਭਕ਼ਦ ਆਪ ਹੈ ਸਰੀ ਰਾਜਧਰ ਗੁਰੁ ਜੀ ਛਮਾ ਕਰੋ ਮਾ ਸਾਰਦਾ ਪਰਾਮ ਬੋਲੋ ਸਾਰਦਾ ਮੈਯਾ ਕੀਓ ਉੰ ਸਰੀ ਸਾਰਦਾ ਯੇ ਨਮਾ ਹੈਜੈ ਗਣੇ ਸਿਗਣ ਪਦ ਸੁਕਦਾ ਤਾ ਪਰਤਮ ਪੂਜਨ ਯੇ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਕੁਮਾ ਤੁਲਾ ਰੇ ਸੀਵ ਕੇ ਪਿਆਰੇਸਬ ਕਾ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਕਾਮ ਸੁਮਰਣ ਕਰੂ ਸਾਰਦਾ ਮੈਯਾਸਬ ਕਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਲਿਆਨ ਹਰ ਮਾਂ ਫੀਲ ਮੇ ਲਾਜ ਬਚਾਤੀਜੋ ਭੀ ਕਰਤਾ ਮਾਕਾ ਦੀਆਨ ਹਰ ਮਾਂ ਫੀਲ ਮੇ ਲਾਜ ਬਚਾਤੀਪੁਰਵਕਾਲ ਕੀ ਬਾਤ ਨੀਰਾਲੀਕੈਆਖੋ ਦੇਖਾ ਹੈ ਪਰੀਡਾਮ ਪਰਮ ਗੁਰੁ ਪਨਦਾਰੀ ਚਾਚਾਸਵਰਗ ਗੈ ਦੇਕਰ ਪੈਗਾਮ ਬੀਂਦੀਆ ਵਾਚਨੀ ਮੈਹਰ ਵਾਲੀਸਾਰਦਾ ਮਾਤਾ ਕਾਵਰਦਾ ਨਾਮ ਗੁਰੁ ਪਨਦਾਰੀ ਜੀਕਾਦੀਰਾ ਜਗਤ ਕਰੇ ਸਮਾ ਨਾਮ ਗੁਰੁ ਪਨਦਾਰੀ ਜੀਕਾਆਜ ਨਹੀ ਹੈ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਮੇ ਫਿਰ ਭੀ ਅਮਰ ਹੈ ਉਨਕਾ ਨਾਮਚੀਲਾ ਭਦੋ ਹੀ ਥਾਨਾ ਗੋਪੀ ਗਂਜ ਲਾਲਾ ਨਗਰ ਹੈ ਉਨਕਾ ਗਰਾਮਸਕਤੀ ਪੀਠ ਸਰੀ ਸਾਰ ਦਮਾ ਕਾ ਮਂਦੀਰ ਬਨਾ ਹੈ ਆਲੀ ਸ਼ਾਨ ਬਰਾ ਕਲਾ ਕਾਂ ਏਕ ਸੁਂਦਰਮਾਤਾ ਜੀ ਕਾ ਹੈ ਦਰਬਾਰ ਬਰਾ ਕਲਾ ਕਾਂ ਏਕ ਸੁਂਦਰਇਲਾਹਬਾਦ ਜੀਲਾ ਹੈ ਪਾਵਨ ਮੇ ਜਾ ਮਾਂਡਾ ਕਰੇ ਬਖਾਨ ਬਰਾ ਕਲਾ ਕਾਂ ਕੋਸਟ ਹੈਸੀਰੀ ਰਾਜਦਰ ਗੁਰੁ ਕਾ ਨਾਮ ਪਰਮ ਪੀਤਾ ਸੁਰਗੀ ਯੇ ਸਂਕਰਜੀਨਕਾ ਕਰਤੇ ਲੋਗ ਬਖਾਨ ਸੀਰੀ ਮਤੀ ਮਾਂ ਮੁਨਾ ਦੇਵੀਗੁਰੁ ਰਾਜਦਰ ਹੈ ਸਂਤਾਨ ਸੀਰੀ ਮਤੀ ਮਾਂ ਮੁਨਾ ਦੇਵੀਰੀਸਤੇ ਕੀ ਹੈ ਬਾਤ ਨੀਰਾਲੀ ਗੁਰੁ ਰਾਜਦਰ ਕਾ ਸਮਾਨ ਇਨ ਕੇ ਸਸੁਰ ਰਹੇ ਬਨਦਾਰੀਪਰਮ ਗੁਰੁ ਕਾ ਯੇ ਬਰਦਾਨ ਬੀਂਦੇ ਦਾਮ ਕੇ ਪਾਵਨ ਪਤਸੇਪੱਸਟ ਭੁਝੀ ਮਾ ਕਾਲੀ ਕੋ ਦਰਸਨ ਕਰਤੇ ਮਾ ਕੋ ਜਬਤੇਬਰਾਕਲਾ ਪਹੁਝਤੇ ਲੋਗ ਦਰਸਨ ਕਰਤੇ ਮਾ ਕੋ ਜਬਤੇਸਚੀ ਭਕਤੀ ਮਾ ਕੀ ਸਕਤੀ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਹੈ ਦਰਬਾਜ ਪਰ ਹਾਕਲਾ ਗਾਉ ਨੇ ਪਾਤਾਮਾ ਸਾਰਦ ਕਾ ਪ੍ਯਾਰ ਦੁਲਾਰ ਪੂਰਬ ਢੀਲਿਆ ਗਾਉ ਹੈ ਪੱਸਚੀਮਰਾਮ ਚਾਂਦਰ ਕਾ ਪੂਰਾ ਹੈ ਨਾਮ ਪੁਤਰ ਆਦੀ ਗਾਉ ਵੀਰਾਜੇਤਛੀਡ ਫੁਰਕੀ ਕਲਾ ਸਰ ਨਾਮ ਪੁਤਰ ਆਦੀ ਗਾਉ ਵੀਰਾਜੇਮਾਤਾ ਜੀ ਕੇ ਇਸ ਦਰਬਾਰ ਮੇ ਕੁਛ ਭੀ ਹੋਤਾ ਨਹੀ ਹੈ ਮੁਸਕੀਲ ਬਰਾ ਕਲਾ ਗਾਉ ਸੇ ਬਾਟੇਪਾਂਚ ਕੀ ਮੀ ਮੇ ਜਾਤਾ ਸੀ ਹੀਲ ਪੁਰੁ ਪਰਦਾਨ ਮਂਤੀ ਭੈਯਾਰਾਜਾ ਵੀ ਪੀ ਸੀਂ ਕਾ ਨਾਮ ਪਰਿਆਗ ਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈਚੋਰਾਜ ਜੀ ਨਗਰੀ ਸ਼ਰ ਨਾਮ ਪਰਿਆਗ ਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈਇਲਾਹਬਾਦ ਪਰਿਆਗ ਰਾਜ ਫੀਰ ਬੀਂਦੁ ਹੈ ਚੋਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈਬੀਂਦੁ ਸ਼ਰ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈਸ਼ੀਰੀ ਸੀਤਲਾ ਚਰਜਿਤ ਮਂਦੀਰ ਰਾਮ ਨਗਰ ਮੀ ਹੈ ਦਰਬਾਰ ਆਸਪਾਤ ਏਕ ਨਾਮ ਹੈ ਆਥਾਸੀਰੀ ਸ਼ਾਈਏਕ ਪਰਸੀਦ ਬਜਾਰ ਕਲ ਯੁਗ ਕੇ ਯਵਤਾਰ ਗੁਰੁ ਜੀਸੀਰੀ ਰਾਜ਼ਧਰ ਕਾ ਵੀਸ਼ਾਸ ਮਾਸਾਰਦ ਕੇ ਪਰਮ ਪੁਝਾਰੀਕਰਦੇ ਚਰਣ ਮੇ ਯਰਦਾਸ ਮਾਸਾਰਦ ਕੇ ਪਰਮ ਪੁਝਾਰੀਪਾਵਨ ਗਂਗਾ ਨਦੀ ਕੇ ਦਚਿਡ ਇਲਾਹਬਾਦ ਰੋਟ ਉਸ ਪਾਰ ਪ੍ਰੈਆਗ ਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਜਾ ਬੀਂਦੁ ਹਾਰਬਰਹਾ ਕਲਾ ਮੇ ਮਾਦਰ ਬਾਰ ਭੀਡ ਲਗੀ ਰਾਤੀ ਦੁਆਰੇ ਪਰਚਲ ਕੇ ਕਰਲੋ ਮਾਕਾ ਦੀਆਨ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਦੁਖ ਕਟ ਜਾਤਾਮਾ ਕਰਦੀ ਸਬ ਕਾ ਕਲਿਆਨ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਦੁਖ ਕਟ ਜਾਤਾਕਈ ਹਜਾਰੋ ਵੀ ਮੁਖਜਾ ਬੀਡ ਜੋ ਮਾਕਾ ਵੀ ਮਾਕਾ ਦੀਆਨ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਦੁਖ ਕਟ ਜਾਤਾਲਾਖੋ ਭਕੋ ਨੇ ਮਾ ਤੇ ਪਾਯਾ ਵਰਦਾਨ ਰੋਨੇ ਵਾਲਾ ਕੀਤਨਾ ਖੁਸ ਹੈਸਾਰਦਮਾ ਨੇ ਕੀਆ ਨੀਦਾਨ ਅਮਰਕਤਾ ਮਾ ਮੈਹਰ ਵਾਲੀਜਨ ਜਨ ਕਾ ਆ ਯੇ ਵੀਸਵਾਸ ਜੋ ਭੀ ਗਾਯਾ ਸਵਾਲੀ ਦਰ ਪੇਕੋਈ ਲੋਟਾ ਨੈ ਨੀਰਾਸ ਜੋ ਭੀ ਗਾਯਾ ਸਵਾਲੀ ਦਰ ਪੇਲੀਖੇ ਰਾਜਪਤਿ ਪਾਗਲ ਆਲਾ ਸਾਰਦ ਮੈਯਾ ਕਾਵਰਦਾਨ ਪਰਮ ਪੁਝਾਰੀ ਸੁਬਾ ਸੇ ਆਦਾਗਾਖੇ ਕਰਤੇ ਹੈ ਗੁਡੁ ਗਾਨ ਲੀਖੇ ਰਾਜਪਤਿ ਪਾਗਲ ਆਲਾਸਾਰਦ ਮੈਯਾ ਕਾਵਰਦਾਨ ਸੁਬਾ ਸੇ ਆਦਾ ਸਮੋਸਾ ਵਾਲੇਗਾਖੇ ਕਰਤੇ ਹੈ ਗੁਡੁ ਗਾਨ ਸੁਬਾ ਸੇ ਆਦਾ ਸਮੋਸਾ ਵਾਲੇ