Καλησπέρα, σίγουρα με ξέρειςΑν όχι με συνάντησεςΚι αν το σκεφτείς δεν φροντίσαμε η συνάντηση να μείνειΕίμαι από εκείνα τα παιδιά που δεν έδινε σημασία στα σχολείαΚάθομουν στα τελευταία τρανείαΑξιοπρεπείς με εμένα και έτοιμος για δράσειςΑν έβλεπα ότι κάποιον να δει να μ' οχλεβάζειςΗ μοναξιά είναι βαρή πράγμα θυμάμαιΣκύφτα κεφάλια από το βάρος που κουβαλάνεΜια κλεφτή ματιά, κουράγιο και σήμερα πάμεΊσως αύριο τα μάτια μας δρόμο να μην κοιτάνεΊσως αύριο τον φόβο στο σπίτι σου να μην νιώθειςΕίναι μέσα σου το γη, στα νάστιμά σου θα εξώσειςΖήσε, μην κάνεις εκτόσεις, φτώσεις θα υπάρξουν πολλέςΠρέπει να μάθεις να πέφτεις, να μην σου ανοίγουν πλήγεςΦίλοι θα φύγουν, θα έρθουνε, θα μάθουμε να ξεχωρίζουμεΊσως να φταίει που χωράει πολλούς η καρδιά μαςΟμολογουμένος, έχουν υπάρξει στιγμές που σκεφτήκα να απομονωθώΕγωιστικά, να παρνηθώ όσα ήξεραΝα βαδίσω σε έναν δρόμο μοναξιάςΔρόμος μοναξιάςΚι αυτοί πηγαίνουν και λέγουν να ζούνε πάντα με αυτόνΓιατί δεν φοβούνται, καρνούνται πως έχουνε πέσει στον πειρασμόΘυμάμαι βέβαια που πονάνε, αγάπης κοιτάνε, ποτέ δεν καλάνεΜε περηφάνια κοιτάνε και πάνε μπροστά, κακώς μοναχικάΌχι από φόβο, όχι από τρόμο, είναι που νιώθουνε τόσο τον βόνοΠάντα μια απόρριψη σ' αφήνει, μόνο καυτή την απόρριψη βλέπουν στο δρόμοΕυθύνη που έχουμε όλοι, κρίζα τα πρόσωπα, κρίζα κι η πόληΕίναι εκεί έξω και σου μιλάνε, πήγαινε πες συγγνώμηΊσως μια αγκαλιά, δώσου και πάλι φτεράΑγάπης μου, ταξιδεύεις σε ουρανό, πραγματικάΤα πάντα αλλάζουνε σε μια στιγμή, μη το σκέφτεσαι πήγαινε εκείΣαν το φιλί της ζωής αμπνοή, η συντροφιά σημαίνει αλλαγήΚάτι φυτρώνει, φωνάζει, φωνάζει, κάτι δεν μπορεί, προσπαθεί να ακουστείΚάτι να μιλήσει, μάθε του, μη τα αφήσεις να σβήσειΕίναι δρόμος μοναξιάς, σε δύσκολες εποχέςΌσο για μένα, πορεύτηκα περίεργος, δεν λέωΈμαθα να κινούμαι, να βλέπω κάθε ματιά μια συντροφιάΓια όνειρα τροφήΠαρέα μου πολλές φορές, μοιάζεσαι στην κουμπά καφέ μονάχαΝα με κρατάει ξύπνιο, να μην ονειρεύω μ' άδειαΌσο έπινα, ξεχνιόμουνα, δεν ήμουν και νέοςΜα το θυμόμουν κάθε που ο πάντος γινόταν λευκόςΕντός, εκτός, μοναχικός και πίτα αυτάΘέλω να σου πω με αυτό το κομμάτι πως θέλει κανΌχι μόνος, ούτε μόνος, είναι εκεί έξω παιδιάΠου δεν χρειάζονται κουβέντες, σαν η μόνο μια ματιά