सटाना बास वो दो मास कोही केसुनाना दोहर वो कावास कोही केबोजा राएहअच्छा चोसुटा ना बास वो दो मास कोही केसुनाना दोहर वो कावास कोही केहोई के टोके नि हारेना भोरेसुनाबलाकोहँ बुजे हम के नफां गये गोरीकोँटी होमी होबे डङ गये गोरीकोँटी होमी होबे डङ गये गोरीहम के दारा बेला तुम लाइफां के नुख पेनौजल गड़ा वले बाड़ा हमाल लच्छु अख पेअब कहां देखी रहे होअरे हम का कोईकोई ज़वन करो धारो पूह में न मोरी नतो ब्यार से पाजा में आजा ये गोरी आअरे अरे तो हम जोले चला न चारो औरेजीअरे कहां बूजे हम के लाफां गये गोरीकोँटी होमी होबे डङ गये गोरीआजा ये गोरीसुन सु दया रभा बाल जाने कारादूरे रहा नहीं छाते पाज़ाधादेर मुलेताने दूरे रहातुन तुन के तु सुन बात मान लेकाहेआवर चले हम जाने लेसुनालागे धईले बाधारा हात खोरेआरे कहा बुझे हम के लाफां गये गोरीकोँटी होमी होबे डङ गये गोरी