அதிகாலை தென்றுள்ளின் மில் வந்து வீசுபொந்தன் முகம் அதில் மெல்ல மெல்ல மழுறுகாற்றகை என் உள்ளியும் களந்து சென்றாய்வானவில்லை போல் மிக விரைவில் மறைந்தாய்இந்த காதல் ஒரு அதிசயமேஎன்னைக் கொள்ளும் தூலித் தூலியாஎன்னுல் தோன்றும் ஒரு புது சுகமேகவரந்தாயே உன்னுடன் அழகாதேவைதை பெண்ணி கனவில் நீதினம் வரவேமகழ் நேரத்தில் கூட உறங்கிக்கிடப் பேர்ஆயிரம் கதைகள் உன்னிடம் பேச மித்திரையில் கூடகொஞ்சி நான் உன்னை ரசிக்கிறேன்எனக் காதல் ஓர் அனிசயமேஎன்னைக் கொள்ளும் தூலித் தூலியாஎன்னுடும் தோன்றும் ஒரு புது சுகமேகவரந்தாயே உன்னுடன் அழகாநெஞ்சிலே பழக்க விதைகள் மலருதேஎன்னுடும் காதல் பூத்ததாலேநிலைலைப் போல உன்னிடமே உட்டிக்கொள்வேன்காரணம் பெண்ணே காதல் உன்னேலேபிரம்மனின் மகழோ பாரதி கவியோஎன்னைக் கொள்ளும் சிற்ற ராச்சாசியேகண்ணீரில் களந்த அழந்தம் இவளோஎன்னை மயற்க்க வந்ததே வதையோகாதல் ஓராலிசயமே என்னை கொள்ளும்தூடித் தூடியா என்னzep் தோன்றும்ஒரு அுரு சுகமே கா 다양்தாயேஉன்னுடன் அழகாடூ நானேஇன்று இன்றுமே உடக்காக வே உயிர் வாழுவே நம்பே நானேநீ என்னை இங்கு மனந்தால் போதும் என் உயிர் மருகனவே போகும்க்ரும்பதல் மயக்கத்தில் இன்று நானும் விதக்கிறேன் நீயும் நானும்ஒன்றை சேரவே பதில் சொல்லடி பெண்ணேதேவதை பெண்ணே கனவில் நீ தினம் வரவேபகல் நேரத்தில் கூட ஊரங்கிக்கிடப் பேன்அயிரம் கதைகள் உன்னியிரம் பேசனேமித்திரையில் கூட கொஞ்சி நான் உன்னை ரசிப்பேன்என்ன காதல் ஒரு ரசையமே என்னை கொள்ளும்தூடித் தூடியாய் என்னுட் தோன்றும்ஒரு புது சுகமே அவள் நாயே உன்ன நெரகாய்தூடித் தூடியாய் என்னுட் தோன்றும்