Με μια πανσελίνο η νύχτα αρμενίζεικαι μες στο πλοίο της φωτιάς είμαι κι εγώμε θόγια κίνη που στη σκέψη μου γυρίζεικαι στην ανάμνησή της πάλι να βαγώκαι στην ανάμνησή της πάλι να βαγώΜε μια πανσελίνο στα μάτια της γυρίζωεκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελάμε αφορίες την ψυχή μου βασανίζωποια λογική της έχει πάρει τα μυαλάΜε μια πανσελίνο στα μάτια της γυρίζωεκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελάμε αφορίες την ψυχή μου βασανίζωποια λογική της έχει πάρει τα μυαλάΜε τρώγια χάρη της την άμμο και τα αστεριάμα θέλει κάτι παραπάνω η καρδιάγιατί στα πιο όμορφα του χρόνου καλοκαιριάκρύβονται πίσω κάτι συννεφαλαδιάκρύβονται πίσω κάτι συννεφαλαδιάΜε μια πανσελίνο στα μάτια της γυρίζωεκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελάμε αφορίες την ψυχή μου βασανίζωποια λογική της έχει πάρει τα μυαλάΜε μια πανσελίνο στα μάτια της γυρίζωεκεί που ζήσαμε με όνειρα τρελάμε αφορίες την ψυχή μου βασανίζωποια λογική της έχει πάρει τα μυαλάποια λογική της έχει πάρει τα μυαλάποια λογική της έχει πάρει τα μυαλά