Song: De Stratenmaker - Lucky Fonz III

De stratenmaker die weet niet meer
hoe het stratenmaken moet.
Terwijl die vroeger altijd zei,
ik ben de beste in wat ik doe.
Maar nu legt ie alle klinkers scheef
en ligt de straat niet goed.
En de kinderen willen hinkelen
maar niet meer op zijn stoep.

Omdat ze ook niet hoeven te struikelen
over een jongemans verdriet.
Niet dat ze dat begrijpen,
want een kind die snapt dat niet.
Behalve dan één jongetje,
ook al leek hij nog maar klein.
Die snapte het precies,
want die kende ook die pijn.
Want ook hij had een grote liefde,
met wie die later trouwen zou.
Juf Johanna uit groep 7,
dat was alles wat hij wou.
Maar die zei in ene keer zomaar:
"Oh, mijn stage zit erop."
En terwijl ze dat zo zei
ging er één ding door haar kop.
Want toen ze daar zo stond
daar voor die jongen en zijn klas
toen besefte ze in ene keer
dat de liefde over was.
Voor die kleine stratenmaker
die zo gek was op z'n werk
dat hij van alles wat er misging

maar weinig had gemerkt.

En dan hoor je mensen zeggen:
"Oh, de humor ligt op straat."
Maar nooit zullen ze zeggen
waar het werkelijk om gaat.
Dat die humor maar een soort van poedelprijsje is
voor die kleine stratenmaker
die nog steeds zijn meisje mist.